చేతులుకాలాకా.....

చేతులు కాలాకా...........!

మనం ఒకరికొరకొకరం
పుట్టామనీ భ్రమించాం
కులమతాలనే కుడ్యాలను
ఛేదించుకొని అంతస్తుల
అంతరాలను ద్రుంచుకుని
కన్నులోకరివైతే చూపు
మరోకరమయ్యాం
గుండెలోకరివైతే స్పందన
మరొకరమయ్యాం
వెచ్చని ఊపిరి తో ఒకరి
కొకరం చలికాచుకున్నాం

ప్రేౌమే ఊపిరనుకున్నాం
నిను వీడినేను నను వీడి
నువ్వూ వుండలేక పోయాం
ఓకరి చెంతమ ఒకరుంటే ఇక
ఆకలి దప్పులవసరమే రాదను
కున్నాం! ప్రేమఊసులే భోంచేసాం!

నావాళ్ళని నేనూ  నీ వాళ్ళని నీవూ
కాదనూకునీ ఇళ్ళుని విళ్ళనీ
వదులుకునీ నీకోసం నేనూ నా కొరకు నువ్వూ
మనమీద్దరం కలకాలం కలిసుండిలనీ
కలిమి తో పనీలేనీ కలల కాపురం చేస్తూ
రోజూ స్వర్గ తీరాలను చేరాలనీ కలగన్నాం

అందరినీ కాదనుకుని
అందరికీ దూరంగా
ఎవరూ పరిచయం లేని
ఏకాంతంలాంటి ప్రాంతానికొచ్చాక
కూడు గూడు నుడల కవస్త పడ్డాం
ఇక్కడి కొచ్టాక తెలిసింది జీవితమంటే!

భ్రమలు తిరాయి
ప్రేమలు కడుపు నింపవని
కడుపునిండని నాడు
ఏ ప్రేమా నిలవదని
ఇపుడు ఒకరికి ఒకరం
వంచకుల్లా కనిపిస్తూన్నాం

నన్ను నీవు వంచించావని నేను
నిన్నే నేను వంచించావని నీవు
అనుకుంటున్నాం ఆక్రోశిస్తున్నాం
అరచుకుంటున్నాం తిట్టుకుంటున్నాం

కాని ఇపుడే తేలిసిన సత్యం
ఒకరినోకరు వంచించుకోలేదని
మనని ప్రేమగా పెంచి పేద్దజేసి
మనపై యెన్నో ఆశలు పెంచుకున్న
మన పేద్దలని వంచించాం
వాళ్ళ నమ్మకాన్ని ముంచాం
పదిలంగా కాపాడుకున్న వాళ్ళ
పరువు ప్రతిష్ఠలని కాటువేసాం
అభిప్రాయ భేదాలంటూ వచ్చాక
ఇక కలిసి వుండడమనవసరం
కనుక నిను వీడి పోతున్నా!