నా కనులు వెదుకుతున్నాయి
తనివి తీరా నిన్ను కాంచాలని
కానీ... వాటికా అవకాశం చిక్కనే లేదు
ఏనాడూ నువ్వగుపించనే లేదు.
నా హృదయం యేనాడు నీ కొరకై
పరితపించనే లేదు, నిజానికి
దానికా అవసరం రానే రాదు, యెందుకంటె
నువ్వక్కడే కదా స్థిరమై యున్నావ్
ఓ ... ప్రభూ.... .... ....
సతతం నా మదిలోనే నీ వున్నా
యెందుకో నీ కోసం నా ఈ అణ్వేషణ
నీవున్నా వని అంతరంగమామోదించినా
లేవేమో నన్న చిన్న శంక వెంటాడుతూ నే వుంది
నా కోసం కాకున్నా! నీ కోసమైనా
నువ్వున్నావన్న నిజాన్ని చాటుకోడానికైనా
ఓ సారి నా ఈ అజ్ఞానాంధకారంలో చిక్కుకు
పోయిన నా జనాల కోసమైనా భువికి దీగిరమ్మని
ప్రార్థిస్తున్నా!!
No comments:
Post a Comment