Thursday 30 April 2015

ప్రియతమా!

నా గుండె గదిలో గువ్వవు నీవై
నీ చరణ మంజీర మువ్వను నేనై
ఒదిగి పోదాము ఇద్దరం
కలకాలం ఒకరిలో ఒకరం

నా కంటి పాపలో ప్రతి రూపమై
నువ్ నిలిచి ఉంటావు నా చూపువై
నీ యద గుడిలో నీ తలపునై
నే నిలిచి ఉంటాను నీ భావమై

నిశిరాత్రి చీకట్లు ముంచెత్తనీ
నీ దరహాస కాంతులె చాలంటిని
నీ చంద్ర వదనంబె శశి బింబమై
శరత్కాన్తులై విరిసె నీ కన్నులే

లోకంబు నిదురించు యీ యామినీ
నా ఎత్తైన యదపైన తల వాల్చుకో
ఈడైన నను నీ తోడంచు తలచి
సాగిపోను కడదాక చేయందుకో

నీ గుండె లోతుల్లో నను చేర్చుకో
నీ రాగ బందాన నను మలచుకో
నీ అందాల సొగసులే నా కిచ్చుకో
నా ప్రేమ రాజ్యాన్ని నువ్వేలుకో 

 

No comments:

Post a Comment