Friday 12 June 2015

మదిలో వెలిగే దేవుడు

మదిలొ నిలిచిన దేవుడు

నాన్నా!
నాలోని నా అన్న వ్యక్తిత్వాన్ని
పెంచేవాడవనే కదా నిన్ను నాన్నా
అని పిలిచింది

ప్రతీ మనిషికి అమ్మ
దేవత నాన్న దేవుడు
ప్రాణి పుట్టుకకి అమ్మ
క్షేత్రమైతె నాన్న బీజం
బీజమే లేని ఏ క్షేత్రం
ఫలించదు కదా నాన్నా!

అమ్మ పదినెలలు కడుపులో
పెట్టుకు కాపాడితే
నువ్ జీవితమంతా భుజాలపై
మోస్తూ కంటిపాపలా కాపాడావే
నీ యెదపై భారమైనా
యేనాడూ అలసటన్నది
నీదరికీ రానీయనే లేదే

నా పొట్ట నింపడానికి 
ఆరాటపడేది అమ్మైతే
నలుగురి పొట్టలు నింపగలిగే
శక్తీనీ నాకిచ్చే యత్నానికే గా నువ్
తాపత్రయ పడింది

భగవంతుడిచ్చినవి మాకు రెండైతే
మూడోకన్నునిచ్చిందీ నీవుకాదా
దేవుడిచ్చినవి రెండూ అమ్మానాన్న
లైతే నువ్వించిన అదృష్యాక్షువు
జ్ఞానం కాదా నాన్నా!!

నాన్నా! ప్రత్వక్ష దైవానివై
నా రూపానికి మనసుకు
మూలకారకునివై అనుక్షణం
నాయెదుగుదలకు హార్మ్యానివై
కనుసైగలతో మము నడిపించావ్

నీ చేతి స్పర్షచాలు ఈ విశ్వాన్నే
జయించే విశ్వాసం....
నీ పలుకు చాలు అఖండ సామ్రాజ్యాన్ని
జయించగల నవొత్తేజాంకుర భావం

నీవు మము వీడిపోయావని
అందరూ అంటున్నా
యెక్కడికీ వెళ్ళలేదని
వెళ్ళలేవని నామనసుకు
తెలుసు
నామది జ్ఞాపకాల దొంతరవై
హృదయ తరంగ రవళివై
నా ప్రతి కదలికకూ రక్షవై
నా భవితకు సోపానానివై
నిలిచివున్నావని లొకానికి
యెలుగెత్తి చాటాలనుంది

నువ్వు మము వీడి వెళ్ళావు నువ్వు
నువ్వు తప్ప తక్కినవన్ని వున్నాయ్ !
కానీ నీకక్కడ యెవరున్నారు నాన్నా
ఒంటరివై యెంతటి క్షొభననుభ విస్తున్నావో!!

నువ్వున్నన్నాళ్ళు మా కళ్ళని
చెమర్చనీయనే లేదు
నువులేని నేడు కంటిలో చెమ్మ
ఆగడమే లేదు
కొండంత అండను కోల్పోయి
దిక్కులేని పక్షులమే అయినా
నువ్ నేర్పిన సంస్కారం నీవిచ్చిన
ఆత్మస్థైర్యం మాకు యెల్లకాలం రక్ష.



No comments:

Post a Comment